Κ.Κ.Ε.: Δογματικότερα, όλο δογματικότερα...

Χρόνο με το χρόνο το ΚΚΕ κινείται όλο και σε πιο δογματική κατεύθυνση.

Αν ανατρέξει κανείς στην 90χρονη πορεία αυτού του κόμματος θα διαπιστώσει πως ο δογματισμός είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του.

Όσο υπήρχε ακόμη ο ανατολικός συνασπισμός θα μπορούσε κανείς να κατανοήσει ελάχιστα αυτό το πολιτικό φαινόμενο.

Το τραγικό είναι πως η κατάρρευση των σταλινικών μορφωμάτων της ανατολικής Ευρώπης δεν επηρέασε σε τίποτα την οπτική της ηγεσίας του ΚΚΕ, ίσα-ίσα την έκανε πολύ χειρότερη.

Από τη θέση του χειροκροτητή του εκάστοτε γραμματέα και της πολιτικής του ΚΚΣΕ περάσαμε στην πλήρη απολογία και αποθέωση της σταλινικής περιόδου, γραμμή που επιβεβαιώθηκε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο στο τελευταίο του συνέδριο.

Τώρα που η μητέρα πατρίδα δεν υπάρχει πια, οδηγήθηκαν στην νοσταλγία της σταλινικής οικοδόμησης, στην δίχως ούτε μια λέξη κριτικής στήριξη των εκτρωματικών καθεστώτων.

Αποκορύφωμα οι δηλώσεις της Α.Παπαρήγα υπέρ του Τείχους που δήθεν υπεράσπισε την λεγόμενη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας από τον ιμπεριαλισμό.

Το ΚΚΕ αντί να προχωρήσει σε μια εις βάθος κριτική αναδρομή της ιστορίας τόσο της δικής του , όσο και της ΕΣΣΔ, βυθίζεται στο βούρκο της σταλινικής νοσταλγίας.

Αποτελεί έτσι μοναδικό φαινόμενο σταλινικού απολιθώματος που μπορεί πια επάξια να σταθεί δίπλα στο Κόμμα Εργατών της Κορέας.

Τόσο η ιστορία του , όσο και η σημερινή πολιτική του είναι ένας ύμνος ενάντια στην εργατική τάξη.

Η δικτατορία του προλεταριάτου έχει μετατραπεί σε δικτατορία επί του προλεταριάτου, σε ένα όραμα που στραγγαλίζει τον εργαζόμενο λαό και ονειρεύεται την επιβολή της κομματικής γραφειοκρατίας πάνω στο λαό, οδηγώντας τις κοινωνίες σε μια μορφή επικίνδυνης δικτατορίας.

Οι μάζες των εργαζόμενων, όλοι εκείνοι που ξέρουν πως αν δεν εργαστούν δε μπορούν να επιβιώσουν, δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από μια τέτοια πολιτική, παρά μόνο την περαιτέρω υποδούλωσή τους από ένα σύστημα πολύ πιο απεχθές ακόμα και από τον καπιταλισμό.

Οι επαναστάτες της εποχής μας θα πολεμήσουν αυτό τον εφιάλτη που ονειρεύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Στηριγμένοι στο όραμα της Αυτονομίας και της Αυτοδιεύθυνσης.

Γιατί εκτός από τον καπιταλισμό και το σταλινισμό υπάρχει ευτυχώς και ο δρόμος της πραγματικής ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ.