Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Είναι εφικτή η λύση του Κυπριακού;

Οι διαπραγματεύσεις Χριστόφια-Ταλάτ και η έντονη κινητικότητα γύρω από τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού φέρνουν στην επιφάνεια αυτό το κεντρικό ερώτημα.

Μπορεί ο κυπριακός λαός να ζήσει σε μια επανενωμένη χώρα ή οι δυνάμεις της διχοτόμησης θα επιβάλουν διαρκώς την επιδίωξή τους.

Επί σειρά ετών οι εθνικιστικές δυνάμεις και στις δύο πλευρές προσπαθούν να μας πείσουν πως η επανένωση του νησιού είναι αδύνατη.

Καλλιεργώντας το μίσος και παρουσιάζοντας την ιστορία όπως τους βολεύει, αθωώνοντας δηλαδή τους εαυτούς τους και ρίχνοντας τις ευθύνες πάντα στην αντίπερα όχθη.

Η κριτική στην πλευρά Ντενκτάς και κεμαλικών έχει γίνει από πολλές μεριές και δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι.

Οφείλουμε όμως να καταδικάσουμε με τον πιο απερίφραστο τρόπο την ακραία εθνικιστική λογική των υποστηρικτών του Τάσσου Παπαδόπουλου, τη λογική των ηγετικών ομάδων του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ, που δυστυχώς συμμετέχουν και στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα.

Οι θιασώτες αυτών των απόψεων σε αγαστή συνεργασία με τους έλληνες εθνικιστές τύπου ΛΑΟΣ, Άνθιμου και Σαμαρά προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά είναι αθώα του αίματος.

Θέλουν να μας παρουσιάσουν σαν αθώες περιστερές την ΕΟΚΑ Β και το Γρίβα , καθώς και την τρομοκρατία σε βάρος Τουρκοκυπρίων που αυτοί ασκούσαν.

Δεν λένε ούτε μια λέξη αυτοκριτική για το πραξικόπημα Ιωαννίδη-Σαμψων που έδωσε την αφορμή επέμβασης του Αττίλα στο νησί.

Όπως και το σύνολο της πολιτειακής ηγεσίας δεν έκανε την αυτοκριτική της για το τραγικό σύνθημα της ΕΝΩΣΗΣ με την Ελλάδα στη δεκαετία του 60.

Το ΑΚΕΛ προσπαθεί σήμερα, αλλά δεν μας έχει εξηγήσει γιατί στήριζε μέχρι τελευταία στιγμή τις επιλογές Παπαδόπουλου στο Κυπριακό ενώ τόσο η βάση ,όσο και η ηγεσία του προσανατολιζόταν σε μια διαφορετική κατεύθυνση.

Δεν ξέρουμε αν οι διαπραγματεύσεις αυτή τη φορά θα οδηγήσουν κάπου.

Ίσως και πάλι οι δυνάμεις της απόρριψης και της άρνησης κερδίσουν ξανά.

Το θέμα είναι να υπάρξει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο καταδίκη της εθνικιστικής και διχαστικής πολιτικής στο Κυπριακό.

Μόνο μέσα από μια τέτοια αταλάντευτη πάλη θα δημιουργηθούν μια μέρα οι προϋποθέσεις επανένωσης των δύο κοινοτήτων.

Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη ως εκείνη τη στιγμή.

Μέσα από τη συσπείρωση των διεθνιστικών και αντιεθνικιστικών δυνάμεων ίσως κάποια μέρα να ξημερώσει μια Κύπρο δίχως τείχος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου