Έχει νόημα ο επαναστατικός ντεφετισμός σήμερα;

Ξεκινάμε λοιπόν από αυτό το βασικό ερώτημα.

Επαναστατικός ντεφετισμός ονομάζεται η θεωρία της μετατροπής του πολέμου μεταξύ δύο κρατών σε επαναστατικό πόλεμο μεταξύ των τάξεων.

Η θεωρία που αναπτύχθηκε από το Λένιν κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και οδήγησε σε αποχή των κομμουνιστών της εποχής από τον πόλεμο.

Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή σε έναν πόλεμο μεταξύ δύο κρατών η εργατική τάξη των δύο λαών οφείλει να συμμαχήσει στρέφοντας τα πυρά της εναντίον της αστικής τάξης που διεξάγει τον πόλεμο μετατρέποντάς τον σε επαναστατικό.

Στα πλαίσια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου η θεωρία αυτή εγκαταλείφθηκε και πέρα από κάποιους ιταλούς μπορντιγκιστές υποστηρίχθηκε μόνο από την ομάδα του Άγι Στίνα.

Αναρωτιέται κανείς αν σήμερα έχει νόημα να μιλά κανείς για τον επαναστατικό ντεφετισμό.

Κατά τη γνώμη μας ο επαναστατικός ντεφετισμός στην εποχή μας έχει ένα διαφορετικό νόημα.

Προφανώς δε ζούμε σε εποχή ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ευρώπη, ζούμε όμως σε μια εποχή που οι εθνικιστικές εξάρσεις είναι ακόμα έντονες.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ντεφετισμός σημαίνει πλέον η σαφής και έντονη καταδίκη του εθνικισμού, από όπου και αν προέρχεται.

Ιδιαίτερα μάλιστα του ελληνικού εθνικισμού, αφού η καταδίκη του είναι πρώτιστα έργο των εργαζομένων της χώρας μας, μιας και αυτοί τον υφίστανται σε καθημερινή βάση.

Η λογική του μικρού έθνους που το επιβουλεύονται οι πάντες, η λογική του ανάδελφου λαού που αρνείται να συμβιώσει με τους γείτονές του, η λογική των βέτο και της παράδοσης των εργαζομένων των γειτονικών χωρών στα εθνικιστικά κηρύγματα των κυρίαρχων δυνάμεων μας βρίσκει κάθετα αντίθετους.

Χωρίς να δικαιολογούμε τους γειτονικούς εθνικισμούς βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον εθνικισμό που βιώνουμε τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ.

Αυτό είναι το σύγχρονο περιεχόμενο του επαναστατικού ντεφετισμού.