Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Η χρεοκοπία της χώρας.

Τους τελευταίους μήνες παρακολουθούμε όλοι την χρεοκοπία της χώρας.



Δεν πρόκειται απλά και μόνο για οικονομική χρεοκοπία , αλλά και για χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος.



Επί 30 και πλέον έτη το Κράτος δανείζονταν και έριχνε το δανεικό χρήμα στην αγορά κινητοποιώντας με αυτό τον τρόπο την οικονομία.



Παράλληλα διαμορφώθηκε μια γενικότερη λογική στην ελληνική κοινωνία με κυρίαρχα χαρακτηριστικά το βόλεμα και τον υπερκαταναλωτισμό.



Σταδιακά δημιουργήθηκε μια μεσαία τάξη με ασταθή πολιτική συνείδηση που αντιλαμβανόταν τα πάντα με αμιγώς υλικούς όρους.



Το ζητούμενο ήταν ένας καλός διορισμός στο Δημόσιο, ακόμα καλύτερα σε μια αργόμισθη θέση και ο "αγώνας" για κοινωνική άνοδο που ισοδυναμούσε με απόκτηση αγαθών-σπιτιών-αυτοκινήτων.



Η πολιτική και οικονομική ελίτ εκμεταλλεύτηκε και κολάκεψε σε απίστευτο βαθμό αυτή την νοοτροπία, καλλιέργησε την αντίληψη της διαβίωσης βασισμένης στον ατομικό και συλλογικό δανεισμό.



Ετσι δημιουργήθηκε μια κοινωνία που κατανάλωνε παραπάνω από όσα παρήγαγε, από ένα σημείο και πέρα μάλιστα μόνο υπερκατανάλωνε χωρίς να παράγει τίποτα.



Η ελληνική οικονομία έτρεχε με 4% ανάπτυξη λόγω της οικοδομής μέσα στην παράνοια της μεγάλης ιδέας περί ιδιοκατοίκησης, την ίδια ώρα που έλλειμμα και χρέος ξέφευγαν από κάθε έλεγχο.



Και ύστερα ήρθε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Οι οικονομολόγοι του νεοφιλελευθερισμού ανακάλυψαν ξαφνικά την ανάγκη δημοσιονομικής πειθαρχίας, τα δανεικά κόπηκαν και τώρα το πάρτυ τελείωσε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου